Godelieve Denys-Struyf

De GDS-methode harmoniseert spieren en gewrichten, alsook houdingen en gedragspatronen.

Godelieve Denys-Struyf heeft vanaf de zestiger jaren de spier- en gewrichtskettingenmethode GDS ontwikkeld. In 1983 heeft ze het “Institut des Chaînes musculaires et articulaires et des Techniques GDS”(ICTGDS) opgericht. Tot op heden ziet het toe op het behoud van de kwaliteit van het onderwijs, de verspreiding en de correcte toepassing van de GDS methode over heel de wereld.

Met haar scherp observatievermogen en haar opleiding tot portretschilder heeft ze stap voor stap een holistische kinesitherapiemethode ontwikkeld en verfijnd, die de werking van het lichaam onlosmakelijk verbindt met de psychische gedragspatronen.

De GDS-methode is een zowel preventieve als therapeutische methode, die uitgaat van het beginsel van de voorbeschikte voedingsbodem.

De auteur heeft zes spiergroepen beschreven via welke de psychisch- lichamelijke componenten tot uitdrukking komen.

De antero-mediane spierketting

De postero-mediane spierketting

De postero-anterieure en antero-posterieure spierketting

De postero-laterale spierketting

De antero-laterale spierketting

Het lichaam vormt één geheel van onderling samenhangende delen, terwijl de spieren en de fascia’s als kettingen zijn ontworpen en voor de samenhang ervan zorgen.

Onze emoties, onze gevoelens, onze levenswijze en ons verleden komen tot uiting in dit systeem, dat onze gebaren en houding beïnvloedt en dat ons een plaats geeft in een non-verbale uitwisseling met de omgeving: de niet-gesproken taal van het lichaam.

Wanneer de spiergroepen blijk geven van de nodige soepelheid en voldoende op elkaar zijn afgestemd, bieden ze ons de samenhang en de soepelheid die we nodig hebben om het leven aan te kunnen.

Laat hun werking te wensen over, dan kunnen die groepen evolueren naar het ontstaan van myo-fasciale spanningskettingen die het lichaam gevangen zetten in een verstarde houding.

Gebeurt dat bij herhaling en over een lange periode, dan ontstaan er specifieke afdrukken op het lichaam en komen de gewrichten geleidelijk aan in een opeenvolging van dysfuncties terecht.

In dat geval gaat de fysiologie van het lichaam over in een pathologie van verstarde taal die de patiënt kwetsbaar maakt.